Gimnazjum w Suszu

Patrokles

Tydzień temu widziałem "Katyń" Wajdy. Film wg mnie należałoby uhonorować nagrodą w kategorii "dokument". Na prawdę, polecam każdemu, kto choć troszkę lubi pogrzebać w historii i łączyć swe poszukiwania na gruncie psychologii.

Hani

"Katyń"? Ja byłem dziś. No cóż, to taki "wajdowski" film ze wszystkimi zaletami i wadami tego określenia. Postacie trochę pomnikowe. Wszystko czarno-białe, bez szarości. Jednak tematyka jest tak specyficzna, że broni się sama bez względu na to, kto nakręciłby taki film. Wielu Polaków powinno go obejrzeć, aby słowo Katyń z czymś im sie kojarzyło.

To film nie tylko o przerażającej zbrodni, ale i o tzw. "kłamstwie katyńskim" - równie porażającym. To jest główny argument, który sprawia u mnie uczulenie na kolor czerwony. To argument obalający, w moim mniemaniu, wszelkie pozytywne opinie o "Polsce ludowej". Nie widzę powodu, aby wyrażać się pozytywnie o 45 latach istnienia państwa, które narodziło się poprzez zbrodnie i żyło na kłamstwie. (przykro mi, że wiele osób w PRL spędziło swoje najlepsze lata, rozumiem, że innej Polski być nie mogło). Dodać można jeszcze ofiary Urzędu Bezpieczeństwa, młodych ludzi, którzy walczyli o wolną Polskę (w powstaniu warszawskim, w lesie) i to było powodem, aby włada ludowa mogła wydać na nich wyrok śmierci. Te elementy w tym filmie są obecne.

Film jest raczej przeznaczony dla kobiet - odwołuje sie do ich wrażliwości - ciekawa jest scena rozmowa teściowej z synową - jak wypowiadała się o nadziei matka a jak żona. Taka subtelna różnica. Wzruszająca była też rozmowa żony z mężem tuż przed wyjazdem do obozu jenieckiego - przysięga małżeńska a przyciąga wojskowa - która ważniejsza?

Robi wrażenie (ale nie powala na kolana montażem) początkowa scena na moście - jest bardzo symboliczna. Jedni ludzie uciekają przed Niemcami, a inni przed Sowietami. Który wróg jest gorszy? W ogóle film pełen jest symboli - interpretować je może poprawnie osoba z przyzwoitą wiedzą na temat pokręconej polskiej historii. Dla niezorientowanych pewne partie filmu mogą być niepotrzebnymi dłużyznami.

Uczniom można polecić scenę wywożenia na cmentarz przez dwie siostry tablicy nagrobnej brata zamordowanego w Katyniu. To współczesne pokazanie dylematu Antygony i Ismeny, jak uczcić pamięć brata.

W obrazie zainteresowały mnie zdjęcia - takie bardzo kinowe ujęcia, dobrze sie oglądało robotę operatora kamery. To jest też przyczyna dlaczego wolę oglądać film w kinie niż na ekraniku monitora czy w telewizorze (nawet w tym panoramicznym).

Na koniec realistyczna sekwencja mordowania polskich oficerów. Wstrząs, dla którego ten film trzeba zobaczyć. Jak systematycznie bolszewicki żołdak likwiduje kwiat inteligencji II RP. Tu nie ma miejsca na eksperymenty w mordowaniu, jakie testowali Niemcy w Generalnej Guberni. Masowe rozstrzeliwania? Obozy jenieckie? Po co? Wszak bolszewicy mieli okazje tego nauczyć sie od 1917 r. Tu rządzi ekonomia - jedna głowa, jedna kula. I nie może zostać żaden ślad.

Te ostatnie sceny pokazują, jak 20 tyś ludzi, takich jak my, ze swoimi marzeniami, doświadczeniami, stają się bezkształtną masą trupów. Może dobrze się stało, że główne postacie oficerów grane są przez bardzo znanych i popularnych polskich aktorów - to ten efekt zbrodni jeszcze wzmocniło. Choć po tych scenach spodziewałem się jeszcze większego wstrząsu. To można było jeszcze dosadniej pokazać. A może to tylko takie subiektywne odczucie widza, który codziennie karmiony jest w każdym filmie sporą dawką krwi i zbrodni. Dla wielu pewnie to był wystarczający szok.

Reasumując, na film warto iść. Choćby dlatego, aby zobaczyć pierwszy polski film poświęcony w całości tematyce katyńskiej.

Patrokles

Hani

Tak to też ciekawa scena- symbolika krzyża. Nic nie jest u przypadkowe.

RuDa

Jednym slowem film mi sie podobal.I przyznam ze to byl jeden z nielicznych filmow jaki wywarl na mnie ogromne wrazenie.A archiwalne urywki w filmie na serio ukazaly prawdziwa Polske podczas II wojny swiatowej.I wojenno historyczne filmy najczesciej wszystkich nudza....ale ostatnia scena byla na serio drastyczna i chyba polowie tylko to sie podobalo

Aton Re

A ja mam nadzieję, że ten film ruszy sprawy niewyjaśnionych zbrodni. Za mało o tym mówimy. Liczę, że już niedługo inny polski reżyser "nakręci" film niekoniecznie o Katyniu. Bo nie tylko w Katyniu zginął "Kwiat Polskiego Narodu".

Patrokles · Wysłany: Pią 18:12, 13 Mar 2009 Temat postu:

Nie wiem, czy dożyję czasu, kiedy powstanie film, który odsłoni kulisy koneksji postPRLowskich układów z bandziorami zza wschodniej miedzy. Pasikowski próbował w Psach I, ale się sprał. Później była jeszcze Ekstradycja, Sfora, czy Oficer (cała trylogia). Jednak wszystkie te filmy przeszły bez większego echa. Takie dotykanie długim kijkiem psiej kupki...
Katyń do tej pory pozostaje nierozliczony u ruskich. Siedzą cicho, ani myśląc o ludobójstwie...